သုည.........

ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတ ြအၿပည္နဲ႔ ခုတ္ေမာင္းလာတဲ႔ ရထား ဘယ္နားမွာ ရပ္သြားမလဲ .... ဇာတ္ဆရာ  ၾကိဳးကိုင္တဲ႔အရုပ္ သူလုပ္သလို ကေနရ ေအာ္.....ငါဟာ....သုည ပါလား .... ဘယ္ေတာ႔မ်ား ထားသြားမလဲ စုိးထိတ္ထိတ္နဲ႔ တိတ္တိတ္ငုိရ ေအာ္ ဒါလား ငါ႔ဘ၀ …. ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ႔စကားေနာက္က ေသြးအထက္ထက္နဲ႔ ေအးစက္ေနတဲ႔ ေဆးစက္အခ်ိဳ ႔ငါေတြ႔လုိက္တယ္ … ဘယ္ေလာက္ရႈံးရႈံး မမုန္းတက္တဲ႔ငါ အဆုံးသက္ရဲ ႔ ေန၀င္ခ်ိန္မွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ေအးစက္မႈက  ငါ႔အတြက္လား…. ဘာ႔အတြက္ေၾကာင္႔ စိတ္မနာတက္ ငါ႔နွစ္လုံးသားက သံေခ်းတက္ေနလို႔ သူၿပဳသမွ်ႏုေနရတာလား …. အစိမ္းေရာင္ေလေတြပဲ နင္႔ဘက္ကတုိက္တယ္ ငါ႔အခ်စ္နဲ႔နင္မထုိက္တန္ဘူး ငါေပမဲ႔လည္း ငါဘာလို႔မမုန္းလုိက္တာလဲ ………….. ငါ႔ရင္ဘက္ထဲက ေန႔စြဲအခ်ိဳ ႔မွာ အနီေရာင္ၾကက္ေၿခခက္ေတြမ်ားမ်ားလာတယ္ ေနာက္ဆုံးဒဏ္ရာေသြးစက္ ငါ႔အတြက္လား .. စိတ္ေတြညစ္တုိင္း ေရးတဲ႔ကဗ်ာ ခံစားခ်က္တုိ႔ မြတ္သိပ္ေနေပမဲ႔ နင္႔အတြက္ အပ်င္းေၿပဖက္စရာလား … ဇာတ္ဆရာမ်ား တယ္ရက္စက္တယ္ ငါ႔အတြက္မ်ား ဇာတ္ကြက္တစ္ခန္းေလာက္ ေပးခါ ကခုိင္းလွည္႔ပါေတာ႔လား … ခုခ်ိန္ထိေပါ႔ ဘယ္ဆီဘယ္လမ္းကုိ ဘယ္လိုေၿခလွမ္းမ်ိဳးနဲ႔သြားလုိ႔ ဘယ္လုိအနမ္းမ်ားကၾကိဳဆုိေနမွာလဲ… လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည္႔မိတုိင္း ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ မဲ႔မဲ႔သြားတယ္ ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ ဆုံၾကမွာလဲေနာ္ ………. ေကာင္မေလးေရ .. .. ေဟာဒီရင္ဘက္ၾကီးထဲက ရွိရွိသမွ် အခ်စ္ေတြဟာ နင္႔တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ပါ …. ပုံၿပင္တစ္ပုဒ္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ အဆုံးသက္မွာ ၿပန္ေပါင္းဇာတ္ေလးေတာ႔ ခင္းပါရေစ   ေပါင္းစည္းပါရေစ ဇာတ္ဆရာေရ  ……….